Κανένας μητροπολίτης δεν έχει βγάλει μιλιά για τον «προοδευτισμό» που θέλουν να μας επιβάλουν ΜΜΕ, κυβέρνηση «Όταν υπονομεύονται οι αρχές, οι αξίες μας, η οικογένεια, η Παιδεία και το έθνος μας, δεν μπορώ να σιωπώ, έστω και αν αυτό μου κοστίζει πολύ ακριβά» έλεγε πριν από 14 χρόνια ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος
Σήμερα, η επίσημη Εκκλησία, αντί να ακολουθήσει το παράδειγμά του, σιωπά. Ούτε ένας μητροπολίτης δεν έχει βγάλει μιλιά για τον «προοδευτισμό» που προσπαθεί να μας επιβληθεί. Από τα κανάλια, από τα τηλεοπτικά προγράμματα, ακόμη και από την ίδια την κυβέρνηση.
Ποιος βγήκε να σχολιάσει τον συνεργάτη του πρωθυπουργού που προσπαθεί να μας επιβάλει ως «φυσιολογικό» να δίνει συνεντεύξεις και να καμαρώνει ο κύριος για τον… αγαπημένο του; Η Εκκλησία να δείξει κατανόηση στη διαφορετικότητα, στα δικαιώματα των ανθρώπων, καμιά αντίρρηση. Γιατί, όμως, όλο αυτό να προσπαθούν να μας το επιβάλουν ως το φυσιολογικό των πραγμάτων; Αντί ο κύριος, που είναι και αρμόδιος για τα οικονομικά, να στρωθεί να βγάλει κάποιο πρόγραμμα για να βγει ο κόσμος από την ανέχεια, καυχιέται για τον γάμο του με το άτομο του ιδίου φύλου λες και έκανε… πράξη μια προγραμματική δέσμευση της κυβέρνησης.
Τελικά, μήπως ζούμε τη δικτατορία της δημοκρατίας;
Μήπως οι μειοψηφίες επιβάλλονται στην πλειοψηφία;
Ποιος βγήκε να σχολιάσει την πολυεθνική τράπεζα που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα και ενημέρωσε τους εργαζομένους της να «στηρίξουν ενεργά» τη διαφορετικότητα, όχι απλώς να τη σεβαστούν; Που καμαρώνει γιατί πλήρωσε στην Αγγλία για εργαζόμενό της να κάνει αλλαγή φύλου και απειλεί με απόλυση όποιον υπάλληλο δεν δείχνει σεβασμό στη διαφορετικότητα…
Τι άλλο θα μας επιβάλουν;
Ενορίες στη μάχη των «λάικ»
Η πανδημία ανάγκασε τους ιερείς να καταφύγουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να διατηρήσουν οι πιστοί την επαφή με την Εκκλησία. Μέσα από ζωντανές μεταδόσεις και βίντεο, μέσα από φωτογραφικό υλικό κατάφεραν να κρατήσουν τον κόσμο, έστω και μέσα από μια οθόνη.
Ιδιαίτερα όταν η καραντίνα και τα περιοριστικά μέτρα ήταν πολύ αυστηρά ο κόσμος έβρισκε στην ενορία του ένα μήνυμα, μια συντροφιά, μια ηρεμία. Οι ενορίες εξοπλίστηκαν, επιστράτευσαν ειδικούς και έφτιαξαν τις ιστοσελίδες τους, κάνοντας ό,τι ήταν δυνατόν για να μιλήσουν στον κόσμο. Είναι παρηγορητικό και σωστά χρησιμοποιούν την τεχνολογία και μακάρι να συνεχίσουν να το εκμεταλλεύονται. Για να φέρουν τον κόσμο και πάλι πίσω στην Εκκλησία.
Πολλές ενορίες, από την άλλη, έχουν χάσει το μέτρο. Δίνουν περισσότερη σημασία στην εικόνα, παρά στην ουσία. Έχουν μετατρέψει τις ακολουθίες σε θεατρικές παραστάσεις. Με πομπώδες ύφος, με στιλιζαρισμένες κινήσεις, με θεατρικότητα κάνουν ακολουθίες και ανταγωνίζονται για το ποιος θα πάρει περισσότερη δημοσιότητα.πηγη
Μετράνε τα «λάικ», την επισκεψιμότητα και πόσους θεατές έχουν στα βίντεο. Δίνουν περισσότερο βάρος στην ψηφιακή τους εικόνα, παρά στο να αναλάβουν πρωτοβουλίες για να γίνουν πάλι ενεργή και δραστήρια ενορία, που θα φέρει πίσω τους πιστούς. Γιατί με τα «λάικ» έργο δεν γίνεται.
Η Εκκλησία είναι οι ιερείς, είναι και τα μέλη της. Χρειάζεται αμφίδρομη σχέση για να υπάρξει Εκκλησία, γιατί αλλιώς μιλάμε για σόου και σίριαλ, όχι για ουσιαστική συμμετοχή στη μυστηριακή ζωή της.
ΠΗΓΗ